تصمیم کبرای من

از همین لحظه به بعد می خوام روش زندگی کردنم رو تغییر بدم. میخوام شخصیت الانم رو کنار بزارمو یه دونه خوبش رو جایگزین کنم. یه دونه انسان تر ، آروم تر، منطقی تر. زندگی ناامیدکننده ای داشتم ؛ حداقل اینطور فکر میکنم. احساس میکنم تمام این مدت رو داشتم از بیراهه میرفتم. میخام صادق باشم. میخام خودم باشم.

سوالاتی که هنوز جوابش رو پیدا نکردم :

1 : چجوری میتونم این احساس رو تا مدت مدیدی زنده نگه دارم ؟

2 : آیا این تصمیمم منجر به مراعات و سازش با مردم میشه ؟ و آیا باید بهش تن بدم ؟

3 : اگه صداقت مطلق نشون بدم آیا کسی پیدا میشه که منو همونجور که هستم قبول کنه ؟

کارهایی که می تونه توی این راه بهم کمک کنه :

1. رفتن به روانپزشک و داشتن جلسات مشاوره

2. کتاب و فیلم و موزیک همیشه باهام باشه

3. کار پیدا کنم ( حس و حالش نیست )

4. دنبال کردن علایقم

5. یه دوست از جنس دختر داشته باشم که بهش اعتماد کافی رو داشته باشمو حرفهام رو باهاش شیر کنم. و مواظب باشم این دوستی در همین حد دوستی بمونه.