یادداشت های بی سر و ته
یادداشت های بی سر و ته

یادداشت های بی سر و ته

انقراض

خوش به حال دایناسورها. چه پایان خوشی. همه باهم. بدون درد. یهویی. خداحافظ. ولی نه!!!!! برا ما خار داره. نه میتونیم زندگی کنیم نه میتونیم بمیریم. باید کل زندگی مون رو هم درد بکشیم و کیر تووش. کاش مثل فیلم melancholia همه باهم به درک واصل شیم. هم ما از دست زندگی راحت شیم هم زندگی از دست ما راحت شه. کاش! و این ای کاش ها ادامه داره.

Existence

Existence is tragedy, at least for me!

fuck this fucking life.

it's just pain. just fucking pain.

روز خوب

با این وضعیتی که من میبینم روز خوب روزیه که خبر مرگم برسه. یه روز خوب میاد؟!